İsviçre’nin geleneksel ekmeklerinden biri. Orada yaşarken ara sıra bu ekmekten alırdım. Arkadaşlarım da yapmıştı. 4,5 CHF idi 3 yıl önce şimdi ne kadardır bilmiyorum. Tren istasyonlarında da küçükleri satılırdı üstünde kürdandan İsviçre bayrağı olurdu.
Hunharca, asice ve çılgınca. Gerçek bir rejim düşmanı. 14 Şubat’a özel menümde başlangıcımızı ekmekle yapmak iyi olur diye düşündüm. Ekmek, tereyağı ve zeytin üçlemesi.
Normal ekmek yerine bunu yapmak istedim. Aslında sebep şu yapacağım tatlıda 5 yumurtanın beyazı kullanılacaktı, sarıları boşa gitmesin diye bunu yaptım ama tabii çoğunu dökmek zorunda kaldım yine de.
Gelelim ekmeğe… Bir kere bu ekmeğin öne çıkan özelliklerinden biri sütlü ve tereyağlı olması. Ekmekten çok poğaça hissini verse de, ekmek o ekmek.
Aslında tarifini almıştık fakat nereye yazdığımızı hatırlamadığımız için, pinterest sağolsun hemen buldum tarifi. Yapımı çok kolay ama uzun sürüyor. Çok ilginç içine bal konuyor.
Un, tuz ve yumurta bir kapta olacak. Şu yumurtanın güzelliğine bakın adeta reklamlardaki gibi.
Süt, tereyağı, bal ve maya önceden karıştırılıp bunların üstüne ekleniyor. Ben kuru maya kullandım.
Aslında kabarmadan önceki ve sonraki hallerini çekseydim keşke ama aynı anda başka yemekler yaptığım için pek fırsat olmadı. 2 saat mayalanıyor. Sonra 3 parçaya ayırıyoruz onları uzun şerit haline getirip örüyoruz. Ben örgünün nasıl örüldüğünü unutunca kalakaldım. Ablamı çağırdım o da unutmuş. Neyse ki sonra hatırladı da örebildik.
Ördükten sonra üstünü kapatıp yarım saat daha bekledik. Yumuş yumuş bir hamur.
Üstüne bir güzel yumurta sürüyoruz.
Zafer anı…
Kesinlikle çok doyurucu, tereyağı ile tavsiye ederim. Tarifin orjinalini buradan aldım. Aynısı uygulayın derim. Çok güzel.
Afiyet olsun gençler.
NÜnü ana yemeklerİ 